کد مطلب:318992 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:369
دزد اشعار را بشناسید
قرة العین برخی از اشعار زیبای شعراء را دزدیده، به نام خود قلمداد كرده است و ما به جهت رعایت اختصار دو قطعه شعر كه از دو شاعر دزدیده و به خود نسبت می دهد در اینجا می نگاریم و نام آن دو شاعر را نیز یاد می كنیم:
1 - گر به تو افتدم نظر چهره به چهره روبرو
شرح دهم غم تو را نكته به نكته مو به مو
می رود از فراق تو خون دل از دو دیده ام
دجله به دجله یم به یم قطره به قطره جو به جو
از پی دیدن رخت همچو صبا فتاده ام
كوچه به كوچه در به در خانه به خانه كو به كو
مهر تو را دل حزین بافته بر قماش تن
رشته به رشته نخ به نخ تار به تار پو به پو
گرد عذار دلكشت عارض عنبرین خطت
لاله به لاله گل به گل غنچه به غنچه بو به بو
در دل خویش (طاهره) گشت و ندید جز وفا
صفحه به صفحه لا به لا پرده به پرده تو به تو
این اشعار از قرة العین نیست، بلكه از شاعره ای است به نام طاهره اصفهانی
2 - لمعات وجهك اشرقت و شعاع طلعتك اعتلا
ز چه روال است به ربكم نزنی بزن كه بلی بلی
به جواب طبل الست او ز ولا چو كوس بلی زدم
همه خیمه زد به در دلم سپه غم و حشم بلا
پی خوان دعوت عشق او همه شب ز خیل كروبیان
رسد این صفیر مهیمنی كه گروه غم زده الصلا
من و مهر آن مه خوب رو كه چو زد صلای بلا بر او
به نشاط قهقهه شد فرو كه انا الشهید بكربلا
چه خوش آنكه آتش غیرتی ز نیم به قله طور دل
فد ككته و سككته متد كدكا متزلزلا
چو شنید ناله مرگ من پی ساز من شد و برگ من
فاتی الی مهر و لا و بكی علی مجلجلا
تو كه فلس ماهی حیرتی چه زنی ز بحر وجود دم
بنشین چو (صحبت) و دم به دم بشنو خروش نهنگ لا
این اشعار از قرة العین نیست بلكه از ملا باقر لاری كه تخلصش (صحبت) است می باشد چنانچه در این اشعارش مشاهده می فرمائید ولی بهائیان به جای صحبت، طوطی می خوانند!!! پوشیده نماند كه قرة العین دو بیت از صدر این اشعار را دزدیده و به آن خطاب به علی محمد می نمود ولی به جای «الست او» الست تو می گفت، بهائیان عقیده دارند كه اشعار طاهره اصفهانی و صحبت لاری و برخی از اشعار دیگر، از قرة العین است ولی چنین نیست زیرا نام و كنیه و لقب و مسقط الراس قرة العین معلوم است نامش زرین تاج كنیه اش ام سلمه لقبش قرة العین است این لقب را سید كاظم رشتی به او داده و نیز لقب طاهره را علی محمد شیرازی به او عطا فرموده!! مسقط الرأسش قزوین، دختر ملا محمد صالح قزوینی است اگر لقب او طاهره است طاهره قزوینی است نه اصفهانی مگر اینكه بهائیان بگویند فرقی بین اصفهانی و قزوینی نیست، طاهره اصفهانی همان طاهره قزوینی است و نیز بگویند تمیزی بین لاری و قزوینی نیست و امتیازی بین زن و مرد وجود ندارد، صحبت لاری همان طاهره قزوینی است و بر این منطق پوشالی هم تمام خردمندان جهان می خندند زیرا نتیجه اش چنین می شود كه اشعار حافظ و سعدی و فردوسی و انوری و نظامی و رودكی و زاكانی و سایر شعراء گذشته و حال و آینده تمام از قرة العین قزوینی باشد آیا نتیجه اش این طور نمی شود!
1 - گر به تو افتدم نظر چهره به چهره روبرو
شرح دهم غم تو را نكته به نكته مو به مو
می رود از فراق تو خون دل از دو دیده ام
دجله به دجله یم به یم قطره به قطره جو به جو
از پی دیدن رخت همچو صبا فتاده ام
كوچه به كوچه در به در خانه به خانه كو به كو
مهر تو را دل حزین بافته بر قماش تن
رشته به رشته نخ به نخ تار به تار پو به پو
گرد عذار دلكشت عارض عنبرین خطت
لاله به لاله گل به گل غنچه به غنچه بو به بو
در دل خویش (طاهره) گشت و ندید جز وفا
صفحه به صفحه لا به لا پرده به پرده تو به تو
این اشعار از قرة العین نیست، بلكه از شاعره ای است به نام طاهره اصفهانی
2 - لمعات وجهك اشرقت و شعاع طلعتك اعتلا
ز چه روال است به ربكم نزنی بزن كه بلی بلی
به جواب طبل الست او ز ولا چو كوس بلی زدم
همه خیمه زد به در دلم سپه غم و حشم بلا
پی خوان دعوت عشق او همه شب ز خیل كروبیان
رسد این صفیر مهیمنی كه گروه غم زده الصلا
من و مهر آن مه خوب رو كه چو زد صلای بلا بر او
به نشاط قهقهه شد فرو كه انا الشهید بكربلا
چه خوش آنكه آتش غیرتی ز نیم به قله طور دل
فد ككته و سككته متد كدكا متزلزلا
چو شنید ناله مرگ من پی ساز من شد و برگ من
فاتی الی مهر و لا و بكی علی مجلجلا
تو كه فلس ماهی حیرتی چه زنی ز بحر وجود دم
بنشین چو (صحبت) و دم به دم بشنو خروش نهنگ لا
این اشعار از قرة العین نیست بلكه از ملا باقر لاری كه تخلصش (صحبت) است می باشد چنانچه در این اشعارش مشاهده می فرمائید ولی بهائیان به جای صحبت، طوطی می خوانند!!! پوشیده نماند كه قرة العین دو بیت از صدر این اشعار را دزدیده و به آن خطاب به علی محمد می نمود ولی به جای «الست او» الست تو می گفت، بهائیان عقیده دارند كه اشعار طاهره اصفهانی و صحبت لاری و برخی از اشعار دیگر، از قرة العین است ولی چنین نیست زیرا نام و كنیه و لقب و مسقط الراس قرة العین معلوم است نامش زرین تاج كنیه اش ام سلمه لقبش قرة العین است این لقب را سید كاظم رشتی به او داده و نیز لقب طاهره را علی محمد شیرازی به او عطا فرموده!! مسقط الرأسش قزوین، دختر ملا محمد صالح قزوینی است اگر لقب او طاهره است طاهره قزوینی است نه اصفهانی مگر اینكه بهائیان بگویند فرقی بین اصفهانی و قزوینی نیست، طاهره اصفهانی همان طاهره قزوینی است و نیز بگویند تمیزی بین لاری و قزوینی نیست و امتیازی بین زن و مرد وجود ندارد، صحبت لاری همان طاهره قزوینی است و بر این منطق پوشالی هم تمام خردمندان جهان می خندند زیرا نتیجه اش چنین می شود كه اشعار حافظ و سعدی و فردوسی و انوری و نظامی و رودكی و زاكانی و سایر شعراء گذشته و حال و آینده تمام از قرة العین قزوینی باشد آیا نتیجه اش این طور نمی شود!